میزان رضایت از تن انگاره در دختران نوجوان دبیرستانهای شهر رشت

مقدمه: نوجوانی مهمترین سن از‎ ‎نظر مشغولیت ذهنی با تن انگاره است زیرا علاوه بر اهمیت یافتن جاذبه ی جنسی، بدن نیز از لحاظ ‏ظاهری دچار تغییرات پیچیده و متنوعی می شود. ‏ هدف: هدف از این مطالعه، تعیین میزان رضایت از تن انگاره در دختران نوجوان دبیرستانهای شهر رشت می باشد.‏ روش کار: این مطالعه توصیفی – مقطعی برروی 450 دختر دبیرستانی شهر رشت با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی در سال 1389 ‏انجام شده است. جمع آوری اطلاعات با پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد در مورد بدن خود (‏mbsrq-as‏) مشتمل بر 4 حیطه: ارزیابی ‏از وضع ظاهری(‏ae‏)، گرایش به ظاهر(‏ao‏)، رضایت از قسمت های مختلف بدن(‏bass‏) و مشغولیت فکری با اضافه وزن ‏‎(owpreoc)‎‏ انجام شد، سپس داده ها با نرم افزارspss‏ نسخه 16 و آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) تجزیه و تحلیل شد. ‏ نتایج: میانگین رضایت از تن انگاره در حیطه های گرایش به ظاهر(85/4 ± 92/49)، ارزیابی وضع ظاهری(82/3 ± 75/23) و رضایت از ‏قسمت های مختلف بدن(33/6 ± 31/36) بالا و در حیطه مشغولیت فکری با اضافه وزن(82/4 ± 27/17) پایین بود. ‏ نتیجه گیری: دختران نوجوان دبیرستان های شهر رشت به جزء حیطه گرایش به ظاهر در سه حیطه ی ارزیابی وضع از ظاهری، رضایت از ‏قسمت های مختلف بدن و مشغولیت فکری با اضافه وزن، از تن انگاره خود رضایت داشتند. با نظر به اهمیت سنین نوجوانی، شناسایی ‏نگرش فرد در مورد بدن خود می تواند منجر به ارتقاء بهداشت روانی آنان گردد.‏